Voor welke metalen is een warmtebehandeling mogelijk?
Door de technologische ontwikkelingen kunnen warmtebehandelingen op vele metalen en legeringen worden toegepast. Naast staal is warmtebehandeling van duraluminium, koperlegeringen, magnesium, nikkel, aluminium, nikkel, titanium, messing en vele andere materialen gebruikelijk.
Hoewel de warmtebehandeling van roestvrij staal, gietijzer en vele andere gereedschapsstalen en ferrometalen ongeveer 4/5 van alle warmtebehandelingen uitmaakt, kunnen ook non-ferrometalen en hun legeringen op deze manier verwerkt worden. Een uitstekend voorbeeld is de warmtebehandeling van aluminium, dat kan worden onderworpen aan gloeien, oververzadiging en natuurlijke of kunstmatige veroudering.
Welke invloed heeft de grondstof die verwerkt wordt op de kwaliteit en het resultaat van de warmtebehandeling?
Alvorens met de warmtebehandeling te beginnen, is het raadzaam een metallografisch onderzoek van de grondstof in kwestie uit te voeren. Dit maakt een nauwkeurige karakterisering mogelijk van de fysische en chemische eigenschappen van het metaal, die van cruciaal belang zijn vanuit het oogpunt van de warmtebehandelingsprocedures, zoals: de chemische inhomogeniteit, de korrelgrootte en de striatie, de verdeling en de grootte van de legeringscarbiden of de ontkoling van het oppervlak. Deze factoren, in combinatie met de afschrikreactie, hebben een aanzienlijke invloed op het effect van de warmtebehandeling en de daaruit voortvloeiende sterkte en levensduur van het eindprodukt.