Elektrodrążenie to metoda wykorzystywana przede wszystkim przy obróbce części przemysłowych, umożliwiająca nadanie im skomplikowanych kształtów. Do najczęściej stosowanych metod obróbki wykorzystujących erozję elektryczną należą elektrodrążenie drutowe i wgłębne. Sprawdź, czym się charakteryzują i różnią, a także jakie jest ich zastosowanie.
Co to jest elektrodrążenie?
Zanim przejdziemy do wyjaśnienia różnic między elektrodrążeniem wgłębnym a drutowym, wyjaśnimy, czym w ogóle jest elektrodrążenie. Otóż jest to metoda obróbki elektroerozyjnej, która opiera się na zjawisku erozji elektrycznej. Polega na usuwaniu materiału z obrabianego przedmiotu w efekcie erozji elektrycznej, która odbywa się podczas serii wyładowań elektrycznych następujących między elektrodą roboczą a przedmiotem obrabianym.
Technika ta jest wykorzystywana w celu uzyskania skomplikowanych i dokładnych detali. Dzięki niej możliwe jest precyzyjne nadanie przedmiotom metalowym wcześniej zaplanowanych kształtów. EDM obróbka dobrze sprawdzi się zwłaszcza w przypadku materiałów twardych oraz ciężkich w obróbce. Ten sposób przetwarzania dzieli się na elektrodrążenie wgłębne i drutowe. Czym charakteryzują się te dwie metody?
Na czym polega elektrodrążenie wgłębne?
Elektrodrążenie wgłębne to metoda wykorzystywana podczas obróbki detali elementów, które muszą być wykonane z niezwykłą dokładnością. Zazwyczaj przedmioty te są wytwarzane z materiałów trudnoskrawalnych, a w efekcie niepodatnych na obróbkę innego rodzaju. Metoda ta może być stosowana nawet na płaszczyznach łączących się wzajemnie pod kątem ostrym. Technologię tę opracowano z myślą o obróbce powierzchni o trudnej dostępności. Obróbka jest możliwa dzięki zastosowaniu specjalnej elektrody metalowej.
Wgłębne elektrodrążenie otworów pozwala uzyskać wgłębienia o bardzo skomplikowanych kształtach, na przykład rowków wpustowych. Technika ta sprawdza się szczególnie przy obróbce twardych materiałów przewodzących prąd, takich jak stal hartowana albo węgliki spiekane. Dzięki niej możliwe jest uzyskanie bardzo precyzyjnych i wysoce powtarzalnych elementów. Można ją połączyć z metodą CNC. Wgłębne elektrodrążenie CNC wykorzystuje urządzenia numeryczne, a przez to jest procesem całkowicie zautomatyzowanym. To sprawia, że obróbka cechuje się jeszcze lepszymi parametrami w zakresie powtarzalności, szybkości i precyzji.
Czym charakteryzuje się elektrodrążenie drutowe?
Elektroerozyjne wycinanie drutowe to z kolei metoda, podczas której wykorzystywana jest elektroda w formie drutu. Element ten jest bardzo cienki – jego średnica jest mniejsza niż 0,5 mm. Dzięki temu obróbka ta charakteryzuje się bardzo wysokim poziomem dokładności. Elektroda w formie drutu jest zazwyczaj wykonywana z miedzi.
Cięcie metalu drutem pozwala na uzyskanie wykrojników, matryc, form wtryskowych i innych elementów, które wymagają perfekcyjnego wykonania zgodnie z projektem. Sprawdzi się w przypadku opracowywania i nadawania kształtu materiałom trudnoobrabialnym. Nadaje się do stosowania z materiałami, które przewodzą energię elektryczną, takimi jak węgliki spiekane, stal hartowana i szybkotnąca.
Elektrodrążenie wgłębne i drutowe – podstawowe różnice
Zarówno elektrodrążenie drutowe, jak i wgłębne to bardzo popularne, powszechnie stosowane metody obróbki z wykorzystaniem technologii elektroerozyjnej. Podstawową różnicą między nimi jest przede wszystkim rodzaj użytej elektrody oraz ich zastosowanie.
Metoda drutowa jest wykorzystywana przy nacinaniu i wycinaniu skomplikowanych części. Technologia wgłębna umożliwia natomiast obróbkę skomplikowanych kształtów, również wklęsłych. W procesie elektrodrążenia drutowego używane są elektrody drutowe, które pozwalają na cięcie materiałów o wysokim stopniu twardości. W metodzie wgłębnej zazwyczaj stosuje się natomiast elektrody grafitowe lub miedziane.
Zastosowanie metod elektrodrążenia
Możliwość starannej i dokładnej obróbki trudnodostępnych elementów sprawia, że elektrodrążenie jest szeroko wykorzystywane w przemyśle medycznym, lotniczym, energetycznym, motoryzacyjnym oraz ciężkim. Sprawdza się wszędzie tam, gdzie niezbędna jest precyzyjna obróbka skomplikowanych części i fragmentów. Metoda ta nadaje się też do tworzenia kół zębatych, matryc, form wtryskowych, a także regeneracji narzędzi.
Elektrodrążenie drutowe jest zazwyczaj stosowane do wytwarzania narzędzi tnących albo skrawających. Metoda wgłębna jest natomiast najczęściej wykorzystywana w sektorze specjalizującym się w produkcji części do parku maszyn bądź innych skomplikowanych sprzętów.
Obróbka elektroiskrowa jest zazwyczaj wykorzystywana w przemyśle w miejscach i sytuacjach, w których nie można uzyskać precyzyjnego cięcia elementów dzięki innym metodom obróbki. Z tej przyczyny jest używana w obróbce diamentów polikrystalicznych albo węglików spiekanych.
Technika elektrodrążenia jest dość długim i skomplikowanym procesem. Z tego względu wiele sektorów i gałęzi przemysłu nadal powszechnie wykorzystuje inne, klasyczne metody obróbki skrawaniem czy obróbki metalu, jednakże często nie dają one tak perfekcyjnych efektów, jak właśnie elektrodrążenie.